De Schatkamer

We leren Jezus in het eerste hoofdstuk niet alleen kennen als leraar in de synagoge. Deze zondag horen we wat Hij doet als Hij de synagoge uitkomt. Hij gaat naar de zieke schoonmoeder van Petrus en doet haar opstaan. Vervolgens brengen mensen allerhande zieken en bezetenen tot Hem en Hij geneest hen. 

Wat willen de lezingen van deze zondag ons melden? Je zou de indruk kunnen krijgen dat ze ons met grote verwondering willen doen kijken naar de wonderbaarlijke dingen die Jezus gedaan. Lang geleden. Veraf. Voor mensen die wij niet kennen. Dat is allerminst de bedoeling van de lezingenreeks van de vijfde zondag.

Het evangelievers zet ons in de juiste richting. ‘Hij heeft onze zwakheden op zich genomen en onze ziekten heeft Hij gedragen.’ Het gaat over ons. Zelfs al ben je op dit moment blakend van gezondheid, Jezus’ bestaansreden is jouw en mijn zwakke punten op zich te nemen. Hij wil alles wat onaf is of gekwetst, dragen. Daarom maakt Hij de beweging naar ons toe. Daarom brengen we elkaar tot bij Hem. 

De eerste lezing uit het boek Job maakt duidelijk dat het daarbij niet gaat over specifieke omstandigheden die ons kunnen overvallen maar dat het gaat over de condition humaine. De eerste lezing is een uitnodiging om de pijnlijke kant van het leven onder ogen te zien. Zwoegen, snakken en tobben zijn ons deel. De ene dag loopt het al wat beter dan de andere maar in elke mensengeschiedenis duiken momenten op waarop je zucht: ‘’s Avonds denk ik: wanneer wordt het morgen? en ’s morgens: wanneer wordt het avond?’ Job is het beeld van de mens die zich in die omstandigheden niet laat verleiden tot twee tegengestelde uitersten. Hij doet niet alsof er niets aan de hand is om zich vervolgens te verliezen in geforceerde en valse vrolijkheid. Maar we weten dat hij uiteindelijk ook niet wegkwijnt in zelfmedelijden. Hij blijft uitzien naar een rechtzetting. Hij blijft uitzien naar God. 

De Bijbelse traditie openbaart onze God als een genezer. Precies op de zwakke punten wil Hij ons aanraken. ‘Looft de Heer, die gebroken harten geneest’, zegt het keervers uit psalm 147. ‘Gebroken harten geneest Hij weer, Hij heelt alle bloedende wonden’, klinkt het in de tweede strofe van de antwoordpsalm. Het vraagt niet veel energie of krachtig vertrouwen om de Heer te loven op momenten dat alles goed gaat. Het is wanneer we met Job op de mesthoop van het leven zitten dat die energie en dat vertrouwen op de proef worden gesteld. Op deze zondag gaan we voor God staan met al onze kwetsuren en brengen Hem onze lof en dank. In Jezus heeft Hij immers onze zwakheden op zich genomen en onze ziekten gedragen. 

Daarvan is ook Paulus zich bewust. De krachtige apostel lijkt soms van een andere planeet te komen met zijn religieuze ijver en zijn standvastig geloof. In de tweede lezing uit de eerste brief aan de christenen van Korinte spreekt hij echter over zijn zwakheden. ‘Met de zwakken ben ik zwak geworden’, schrijft hij. Als je in hem alleen een christelijke kampioen ziet, zou je kunnen gaan denken dat Christus er enkel is voor de topleerlingen. Dat je zijn verlossende kracht moet verdienen. Niets is echter minder waar. Paulus heeft geen verdienste aan zijn redding. Hij heeft ze gratis en voor niets gekregen van degene die is gekomen om onze zwakheden op zich te nemen. Van deze redding legt Paulus getuigenis af. Hij kan niet anders. De boodschap is zo groots en zo ingrijpend dat hij er niet kan over zwijgen. Hij wil allen gunnen wat hij zelf aan den lijve heeft ondervonden: de ontmoeting met Jezus Christus werkt helend. Zo wil de Heer ook in ons leven aanwezig zijn. 

Ten slotte nog dit: met de evangelieperikopen van deze eerste zondagen van het liturgische jaar presenteert Marcus ons ‘een dag met Jezus’. We hebben Hem gezien als leraar en duiveluitdrijver en als genezer. Maar daarmee hebben we nog geen volledig beeld van Jezus’ activiteiten. Het evangelie van deze zondag sluit af met een intiem beeld. In het duister van de nacht, veilig voor alle pottenkijkers, spreekt Jezus met zijn Vader. De verkondiger en heler blijkt ook een bidder. In de levende relatie met de Vader vindt Hij de bron van zijn actief leven.